Komercjalizacja, blichtr, sceniczne wodotryski i uśmiechanie się do masowej publiki są także elementem składowym muzyki metalowej. Niestety… Komu jednak przeszkadzają wielomilionowe budżety, sceniczne kostiumy i wygładzone brzmienie, ten powinien wiać do podziemia. Bo przy gotyckiej, strzelistej katedrze, ufundowanej przez gwiazdy metalu, zawsze można znaleźć jakiś malowniczo położony cmentarzyk i rozkopany grób, skąd dobywają się trupie wyziewy. Czasami warto dla zdrowia sztachnąć się powietrzem przesyconym wonią rozkładu, a kapela Eternal Rot dostarcza niewątpliwie odpowiedniej dawki programowo dołującej i złowieszczej muzy, która trupem zalatuje. Zresztą EP nosi niezwykle trafny dla zawartości tytuł „Grave Grooves”. W sam raz nada się na party w rodzinnym grobowcu.

Przypadkiem natrafiłem na winylowe EP, gdy przeglądałem ofertę jednego ze sklepów internetowych. I nie żałuję zakupu, bo płytka jest świetna! Spodoba się każdemu fanowi doom/death metalowego grania, ale pod warunkiem, że ktoś nie boi się muzycznej nekrofilii. Kontakt z tą muzyką może przypominać Randez Vous z zombiakiem z okładki. Ano właśnie, jako że oprawą graficzną zajął się niezastąpiony w kwestii grobowych tematów Rafał Kruszyk, możecie być pewni, że odpowiednia, trochę komiksowa dawka przyjemnego rozkładu została zaserwowana i w tym przypadku.

A sama muzyka? Jest wooolno, potężnie, z rozmachem, ale i siermiężnie, odpowiednio brudno i w ogóle… Za szyldem Eternal Rot kryje się właściwie jednoosobowy projekt muzyczny niejakiego Mayera. No i co ważne projekt ten, wylazł – oczywiście z niepoświęconej – ziemi, ale… z Tej Ziemi, naszej, ojczystej! Bo chociaż na obczyźnie wypadło tworzyć, to korzenie Eternal Rot polskie, sanockie dokładniej mówiąc. „Crawler” i „Sickening Deeds” powitają was hipnotycznymi, mrocznymi, pełzającymi przy podłodze riffami, które okraszone bulgoczącym, trupim wokalem robią przyjemne (czyli nieprzyjemne), grobowe wrażenie. Aż zawiewa wonią rozkładu z tego cmentarza, a dreszcz przeszywa skórę!

Fajnie, fajnie. Oczywiście dla maniaków tego typu chorych, ale na swój sposób ujmujących dźwięków. Wypada czekać na długogrający materiał… Jeśli ktoś wytrzyma bez szwanku na psychice!